کاش به جای حجاب

حیا اجباری بود

شرف اجباری بود

راستی و درستی

اجباری بود

کاش داشتن معرفت

و وجدان اجباری بود...

اعتماد به خُدا

بهای هر چیزِ گران بَها ،

وَ

نردبانی به سوی هر بُلَندای است ...

معلم ورقه ها را داد ؛ همه مرا مسخره کردند ...

اما خداوندا...

باور کن درست نوشته بودم ...

گفته بود جای خالی را با " کلمه مناسب " پر کنید .

و من همه را نوشتم " تو " ...

مگر نه اینکه جای خالی ها را فقط " تو "

پر میکنی ...؟

بخند

   هرچند

        غمگینی

ببخش

    هرچند

        مسکینی

فراموش کن

    هرچند

        دلگیری

زیستن اینگونه زیباست...

بخند

    ببخش

          و فراموش کن

آسان نیست .

ما ایرانی ها تنها ملتی هستیم که بهترین روابطمان را به خاطر حرف دیگران

خرابش میکنیم ...

مادرم ...

من دوستت دارم ...

ولی باور کن که حتی حوصله خودم را هم ندارم ...

اگر گاهی عصبانی میشوم ... اگر بد اخلاق میشوم ...

ببخش عزیز دلم ...

فرزندت یک دنیا درد دارد ...

بگذار در حال خودم باشم ...

تنهایی هایم را درک کن ...!!!

از : خدا

به : تو

تاریخ : امروز

موضوع : خودت

رفرنس نامه : زندگی

من خدا هستم امروز میخواهم به تمامی مشکلات تو رسیدگی کنم به کمک تو هم نیازی ندارم

پس روز خوبی داشته باشی ...!

من دوستت دارم و به خاطر داشته باش وقتی شرایط به نحوی هستند که تو نمیتوانی از پس

مشکلاتت بر بیایی اصلا سعی نکن که خودت پی راه حل باشی بلکه آنها را به عهده خداوند بگذار ...!

زمانش برسد خودم رسیدگی میکنم ، تمامی مشکلات حل میشوند اما در زمانی که من تعیین میکنم

نه زمانی که تو میخواهی ...!

وقتی که مشکلت را پیش من میفرستی دیگر دلیلی برای نگرانی نیست بجای نگرانی روی چیز هایی

تمرکز کن که الآن در زندگیت داری ، خدا اکنون دست و پا زدنت را دیده و دستور میده که دیگه تموم ش، 

برکت داره میاد به سمتت پس خدا را شکر کن ...!

حالا امروز یک روز خوب خواهی داشت ...!

معلم برای سفید بودن نقاشی ام تنبیه ام کرد اما من خدایی را کشیدم که دیدنی نبود ...

گاهی باید خدا را شکر کرد

بابت نفس کشیدنمان

بابت دیدنمان

بابت شنیدنمان

گاهی باید گریه کرد

برای تخلیه شدن

برای آزادی

برای رسیدن به خدا

گاهی باید سکوت کرد

برای حفظ آبرو

برای آرامش دل طوفانی خودمان

گاهی باید رفت

برای تنهایی

برای بیخیالی

برای رهایی ...

در بین تمامی مردم تنها عقل است که به عدالت تقسیم شده زیرا همه فکر میکنند به اندازه کافی عاقلند.

                                                                                                                      ( رئه دکارت )

اجازه نده گفته های دیگران روی تو تاثیر منفی بگذارد . دیگران حرف خود را میزنند اما تو طرز فکر و رفتار خودت را انتخاب کن .

                                                                                                                      ( کیث هرل )

آنقدر شکست میخورم تا راه شکست دادن را بیاموزم .                                                                     ( پطر کبیر )

زمان بزرگترین آموزگار است اما از بخت بد تمام شاگردانش را میکشد...

                                                                                         ( هکتور برلیوز )

من دنیایی از شیر و شکر را دوست ندارم . من دنیایی کوچک و گرم را دوست دارم که خودم با دست های خودم

آن را ساخته باشم .               ( شوپنهاور )

وفا گلی است که کاشتنش آسان و غنچه بسیار دشوار و بسی دست نیافتنی است .

                                                                                             ( موتیچلی )

اگه یه روزی خوشحال بودی آروم بخند تا غم بیدار نشه و اگه یه روز غمگین بودی آروم گریه کن تا شادی نا امید نشه .

                                                                                                                             ( چارلی چاپلین )

من با زمان قرار همزیستی مسالمت آمیز که نه او مرا مرتبا دنبال کند و نه من از او فرار کنم ، بالاخره روزی بهم خواهید رسید.

                                                                                                                           ( ماریو لاگو )

گرامی ترین و زیبا ترین ها در جهان ، نه دیده میشوند و نه حتی لمس میشوند ، آنها را باید در دل لمس کرد .

                                                                                                                            ( هلن کلر )

بهتر است بپذیرد که همیشه چیز هایی وجود دارند که غیر قابل درک اند و آنها را رها کنید ؛ چقدر آسان است .

                                                                                                                             ( ریچارد تمپلر )

خسرو شکیبایی میگفت :

بعضی وقتا یکی طوری میسوزنتت

که هزار نفر نمیتونن خاموشت کنن

بعضی وقتها یکی طوری خاموشت میکنه

که هزار نفر نمیتونن روشنت کنن .

زمانه ایست که خیلی چیزها آنطوری بود یا باید باشد نیست ...

دختر که باشی همه غم و غصه های دنیا باهاته.

اگه دختر باشی حتی از کوچیکی غم و غصه پدر و مادرت عذابه واست .

اگه خواهر باشی یه آب خوش از گلوت پایین نمیره تا مطمئن نشی داداشت مشکلی نداره .

اگه همسر باشی باید زمینه رشد و تعالی مرد باشی .

اگه مادر باشی باید با تموم دنیا بجنگی تا دختر یا پسرت شبا آروم بخوابه .

فقط باید دختر باشی تا بدونی دختر بودن چقدر سخته .

در زندگی به همه احترام بگذارید

اما به کسی اعتماد نکنید...

هیچوقت نگو از فلانی اتتظار نداشتم ...

اتفاقا همیشه باید از کسایی که انتظار نداری

انتظار داشته باشی...

کاش میشد هیچوقت تو را از من نگیرند...

       نبود تو حتی فکرش هم عذاب آور است برای

                                       قلب کوچک من ...

و آرزوی من پایداری قلب بزرگ توست...

                              « پدر »

کاش میشد تمام دنیا در آغوش تو خلاصه شود .

آغوش تو دشتیست بی حصار ...

برای آغوش تو بهشت را باید هدیه کرد « مادر »

خدایا نمیشود برگردم ؟

گذشته با تمام تلخی هایش...

               شیرین بود...

سلامتی همه چیز نیست

       امابدون سلامتی

                          هیچ چیز نیست...

                     (بخشی از گفته یکی از دبیران محترم ادبیات دوره راهنمایی)

همیشه یه چیزی از وجود معشوق

تو قلب عاشق ته نشین میشه

برای همیشه

حتی اگه همدیگه رو ترک کنن.

                                                                                                     (دیالوگ مهدی سلطانی در شهرزاد)

وقتی به دنیا اومدی تو تنها کسی بودی که داشتی گریه میکردی و بقیه میخندیدن

طوری زندگی کم که وقتی میمیری تو تنها کسی باشی که میخندی و بقیه گریه میکنن...

لبخند بزن همیشه.......

         کسی نباید بفهمه درد داری...

هیچکس نباید بفهمه کم آوردی ...

                         و فهمیدن اینا بزرگترین درده ...

درد داره کم آورده باشی و شاد باشی...

                               درد داره گریه کنی و هیچکس نباشه و نفهمه...

اما تو بازم لبخند بزن همیشه...

                                                      (یادگاری یکی از دوستان)

دلم زاره دلم زاره دلم زار

خداوندا تو این دل را نگه دار

خداوندا دلم زاره شفا ده

رفیق این دل تنگم شفا ده

دل من یک گلیست بی خار اما

در این دنیا میان هرچه گل هست

همه با خار اند و مردم آزار

خداوندا کسی حرفم نداند

تو دانی و تو دانی پس نگهدار

خداوندا تو دانی حرف قلبم

تو میدانی در این دنیای تاریک

کسی گر قلب داشت ترکت نمیکرد

نمیدانم خدا میدانی آیا

به اطرافم همه کس میشود یافت

ولی حیف از میان این همه جمع

کسی قلبش با قلبم همزبان نیست

خدایا من سوالی دارم از تو

چرا مردم دگر هم را نبینند ؟

چرا هر کس به اسم کارش حتی

سراغی هم از یک مادر نگیرد ؟

خدایا این بود دنیای شادت ؟

همین بود بنده های صاف و سادت ؟

در این دنیای فانی کس نداند

خدایی هست که آن را آفریده

اگر گویم خداوند ناظر توست

به من گوید خدا را من نبینم

اگر پروردگارت را نبینی

دلیلی بر پرستش هم نبینی

خداوندا نمیخواهم زمینت

زمینی که تو را در آن نبینند

ندانند آن خدای غایب اینجاست

همینجا در همین قلب من و تو

خداوندا در این دنیای ظالم

اگرچه من نبودم بهتر بود

اگر میشد زمین را انتخاب کرد

اگر میشد خدایا بهتر بود

                                      مریم ذکریاپور

کودکی کجایی که یادت بخیر

                            جوانی زمانیست که خیری برایم نداشت

اول به نام خدا

خدای توانای من

خدای قلب های شکسته

خدای قلب های نا امید

گویند خداوند در قلب های شکسته است

پس...............

خدایا به قلب من خوش آمدی